Nazwisko/name: Anick
Imię/first name: Jason

​W rozmowie ze skrzypkiem i mandolinistą Jasonem Anickiem zawsze nieuchronnie pojawia się określenie „jazz bez granic”. Dla młodego artysty oznacza ono współczesny jazz, otwarty na rozmaite propozycje stylistyczne, absorbujący wszelkie wpływy z dobrodziejstwem gatunku, niechętny wykluczaniu jakichkolwiek elementów tylko dlatego, że nie mieszczą się w z góry wyznaczonych granicach. Zachęcającym przykładem realizacji tej formuły estetycznej jest Tipping Point (18 luty 2014), druga już płyta nagrana przez Anicka jako lidera zespołu. Artysta gra tu jak zwykle na skrzypcach, lecz także na mandolinach: akustycznej i elektrycznej, poszerzając swoje horyzonty stylistyczne. Ci, którzy nazwisko tego muzyka kojarzą z akustycznym gypsy jazzem – gatunkiem, którego znakomitymi i przekonującymi przykładami są debiutancki album Sleepless oraz dokonania z Rhythm Future Quartet i ze zdobywcą nagrody Grammy, wirtuozem gitary Johnem Jorgensonem – odkryją teraz, że gry Jasona Annicka nie da się łatwo zaszufladkować. Już sam tytuł nowej płyty wyjawia klarowny zamiar artystyczny: od tego momentu oryginalna twórczość Annicka zostaje bowiem osadzona w artystycznym tu-i-teraz: w czasie otwartych możliwości.

Płynnie zestawiając ze sobą autorskie kompozycje Annicka, w których słyszymy wpływy jazzu, muzyki klasycznej, neo-akustycznej, gypsy jazzu, swinga, hard bopu i licznych klasyków jazzu - Tipping Point jest – ze strony otwartych na nowe wrażenia słuchowe muzyków należących do pokolenia tego 28-letniego mistrza skrzypiec – deklaracją, że zamykanie się w określonych ramach nie prowadzi do nikąd. Tym, co łączy poszczególne wątki muzycznej opowieści Jasona Annicka jest mistrzowskie opanowanie instrumentów przez solistę, a także pełne życia partie podobnie jak on myślących muzyków, którzy towarzyszą mu w tej muzycznej narracji.

„W jazzie jest miejsce na wszystko”, deklaruje Anick. „Na płycie Tipping Point poszukuję nowych kierunków rozwoju, wypróbowuję rozmaite konteksty muzyczne i różne typy kompozycji. Moim celem było tu wszechstronne ukazanie różnorodnych aspektów mojej gry instrumentalnej i techniki kompozytorskiej. Wszystkie te muzyczne inspiracje jawią mi się jako wzajemnie ze sobą powiązane – i w tych połączeniach odnajduję piękno.” Pamiętając o swym nadrzędnym celu, Anick nigdy nie pozwala, by wirtuozeria stała się ważniejsza niż zamysł autorski. „Tu nie chodzi o popisy techniczne”, twierdzi artysta, „lecz o stworzenie krajobrazu dźwiękowego i atmosfery, w której słuchacze mogliby się zanurzyć”.

Jason Anick, jeden z najmłodszych wykładowców Berklee College of Music w Bostonie, uważany jest za „wschodzącą gwiazdę światowej wiolinistyki i mandolinistyki jazzowej” (Downbeat Magazine). Prowadzi własny zespół, występuje z Rhythm Future Quartet. Od 2008 roku, kiedy jeszcze jako student ostatniego roku Hartt Conservatory został zaangażowany do ekipy Johna Jorgensona, odbywa trasy koncertowe i nagrywa z tym wyróżnionym nagrodą Grammy wirtuozem gitary z Nashville. Wziął m.in., udział w nagraniu najnowszej płyty kompaktowej Jorgensona One Stolen Night, która znalazła się na liście dziesięciu najlepszych albumów 2010 roku zarówno LA Times, jak i Acoustic Guitar Magazine.

Jason Anick koncertuje na całym świecie, m.in. w Chinach, Niemczech, Wielkiej Brytanii, we Włoszech, Francji i Holandii, a także na takich renomowanych festiwalach i w takich słynnych klubach jak: Montreal Jazz Festival, Scullers Jazz Club, Yoshi’s Jazz Club, The Iridium, NPR’s Mountain Stage oraz The Regattabar.

www.jasonanick.com