Ari Poutiainen jest fińskim skrzypkiem jazzowym, altowiolistą, kompozytorem i badaczem. Poza grą na swoim głównym instrumencie, czyli skrzypcach, często wykorzystuje także 5-strunową altówkę (zarówno akustyczną, jak i elektryczną).
Oryginalny i nowoczesny styl modern jazzowy Poutiainena jest wypadkową długiej edukacji oraz kariery scenicznej w Finlandii, Europie i Stanach Zjednoczonych. Jego drogę koncertującego skrzypka i altowiolisty jazzowego dopełnia udana kariera kompozytora i aranżera. W Finlandii był liderem takich zespołów jak Soul Small Instruments, Another & Fast, NoneAlike, The String Thing oraz Open Strings. Jego obecne inicjatywy to grupy Ardency, Farther-Out i Jyjy. Jest centralną postacią anarchistycznej orkiestry marszowej The Bad Ass Brass Band. Pojawił się na ok. 50 albumach w roli lidera, członka zespołu, aranżera lub dyrygenta.
Praca doktorsja Poutiainena, „Stringprovisation – A Fingering Strategy for Jazz Violin Improvisation” (Pl. Strunprowizacja – Strategia palcowania w improwizacji na skrzypcach jazzowych) skupia się na palcowaniu, zmianie pozycji i gry w pozycjach. Są to podstawowe zagadnienia z zakresu techniki lewej ręki w grze na skrzypcach. Praca prezentuje unikatową strategię palcowania przeznaczoną specjalnie na potrzeby schematycznych improwizacji modern jazzowych. Strategia ta wyklucza używanie pustych strun polegając w zamian na tzw. palcowaniu schematycznym. Wyjątkowo zaawansowane podejście w palcowaniu dobrze odzwierciedla aspekty dotykowe i kinestetyczne w grze na skrzypcach, co więcej – umożliwia efektywną realizację wzorców idiomatycznych we wszystkich tonacjach i pozycjach. Praca „Stringprovisation” została uznana za przełomowe dokonanie na polu techniki, badań i pedagogiki w zakresie skrzypcowej improwizacji jazzowej. Otrzymała wyśmienite recenzje naukowe w takich pismach jak The Strad (czerwiec 2011 r.), Strings (styczeń 2010 r.) czy Fiddler Magazine (lato 2010 r.)
Jako pracownik dydaktyczny i naukowy, Poutiainen wyspecjalizował się w dziedzinie improwizacji na instrumentach smyczkowych, której nauczał w różnych instytucjach na różnych poziomach edukacji. Opublikował również kilka artykułów naukowych i wygłaszał prezentacje konferencyjne z tematu historii wiolinistyki jazzowej i improwizacji. Aktualnie jest wykładowcą edukacji muzycznej na Uniwersytecie w Helsinkach (etat) oraz improwizacji na instrumentach smyczkowych na Akademii Sibeliusa.
Ari prowadzi indywidualne lekcje z gry na skrzypcach i altówce.
Uważam, że moją specjalnością jest...
- palcowanie schematyczne (i tym samym)
- granie na pozycjach i zmiana pozycji
- pedagogika z zakresu gry modern jazzu na instrumentach smyczkowych na poziomie średniozaawansowanym
- nordycka ekspresja jazzowa (rodzaj wyrazu prezentowany m.in. przez Jona Balke, Belonging Quartet Jarrett’a czy też Torda Gustavsena. Słowa kluczowe to wykorzystanie przestrzeni, ekspresja modalna, nastrój spokoju i melancholii.
