Dominique Pifarély zmienił obraz współczesnej wiolonistyki jazzowej, łącząc znakomitą technikę z całościową koncepcją muzyczną. Wkrótce stał się zarówno wziętym wykonawcą tradycyjnego jazzu, jak i członkiem bardziej nowatorskich europejskich formacji, takich jak zespół Mike’a Westbrooka, Martial Solal, Vienna Art Orchestra oraz zespół Joachima Kühna.
W 1985 roku Pifarély rozpoczął współpracę z Louisem Sclavisem, z którym w 1992 roku założyli Kwartet Akustyczny Sclavis/Pifarély. Pozostałymi członkami nagrywającego dla wytwórni ECM zespołu byli gitarzysta Marc Ducret oraz basista Bruno Chevillon. Pod koniec lat 90. artysta stworzył duet z pianistą Françoisem Couturierem. Razem nagrali album Poros (ECM 1997).
W nowym stuleciu Dominique Pifarély realizuje liczne projekty autorskie. Współpracę z Françoisem Couturierem kontynuuje w ramach projektu Impromptu, w którym występuje również kontratenor Dominique Visse. Pifarély wykorzystuje w swojej sztuce poezję współczesną. Jest inicjatorem wielu słowno-muzycznych programów realizowanych przy współudziale pisarzy, poetów i aktorów.
Dojrzały styl Dominique’a Pifarély’ego łączy tradycję skrzypiec klasycznych i doświadczenie swingu ze współczesnymi europejskimi poszukiwaniami dźwiękowymi. Jest to możliwe dzięki mistrzostwu technicznemu artysty oraz jego wyobraźni artystycznej.
Obecnie Pifarély koncentruje się na pracy ze swoim nowym kwartetem w składzie: Antonin Rayon – fortepian, Bruno Chevillon – kontrabas, François Merville – perkusja. Wspólnie nagrali płytę Tracé provisoire (ECM, 2016). Artysta daje też recitale solowe (Time Before and Time After, ECM 2015) oraz występuje w trio Sclavis/Pifarély/Courtois (Asian Fields Variations, ECM, 2017). Poza regularnymi koncertami w całej Europie, Dominique Pifarély prezentował także swój kunszt publiczności w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Japonii, Indiach, na Bliskim Wschodzie, w Ameryce Łacińskiej oraz Afryce.